۱۰ بهمن ۹۴ ، ۲۰:۲۱
پست موقت
ﺁﺩﻡ ﮐﻪ "ﻏﻤﮕﯿﻦ" ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻊ
ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺁﺳﯿﺒﯽﺑﻪ ﺧﻮﺷﯽ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺰﻧﺪ
ﻣﻮﺭﺩ" ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ" ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭ" ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ" ﺧﻮﺩ ﻏﺮﻕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﺗﻠﻨﮕﺮﯼ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺧﯿﺰﺩ
ﻭﺍﯾﻦ ﺁﻏﺎﺯ ﺗﻠﺦ ﯾﮏ" ﭘﺎﯾﺎﻥ" ﺍﺳﺖ..
۹۴/۱۱/۱۰