نظرتون راجع به این متن چیه

                   یه طاق چوبی همراه اسمون ابی شده سقف تنهایی ام

          چندتا اجر و سنگی شده تخت اتاق من

   اندکی خواب در این کلبه ی سنگی مانند قرنی زندگی بی ترس و هراس ازاینده است

                زندگی را باید اسان کرد ،غصه و غم را باید دوور کرد

 این کلبه بهشت من است،من بهشتم را با کسی تقسیم نخواهم کرد که انرا به تباهی بکشد

........اولین بارمه دارم از خودم متن مینویسم،میدونم افتضاحه،ببخشید بار اولمه........